عیب نداره ...
عیب نداره که " تنهایی "...
عیب نداره که شبا بدون " شب بخیر " می خوابی ...
عیب نداره که جمله ی "دوستت دارم " رو نمیشنوی ...
عیب نداره که دلش دیگه برات " تنگ " نمیشه ...
عیب نداره حرفاتو باید تو تختت با " خودت " بزنی ...
عیب نداره زیره بارون بدون اون ، باید " تنها " خیس شی ...
عیب نداره که کسی نیست " درد " هاتو بهش بگی ...
حرفاتو به اون بزن ، زیره بارون باهاش قدم بزن ،
به خودش قسم به درد و دلت گوش میده !!
عیب نداره گلم ، " خــدا بــزرگــه " اونم تنهاست ،
بدون شب بخیر می خوابه ،
دوستت دارم های تورو میشنوه و دلش برات تنگ میشه !